Elden Ring، بازی نقشآفرینی اکشن جدید استودیوی فرام سافتور (From Software)، دنیا را با غافلگیریها و انتقال حس اکتشاف در نوردیده است. مرگ و البته کلی شگفتانه در هر گوشه و کنار در انتظار شما خواهد بود! طبق آنالیزهای فوق حرفهای وبسایتهایی که مطلقاً در حال سقوط نیستند (!)، اصلاً و ابداً و به هیچ وجه من الوجوه موفقیت این بازی هاردکور کمطرفدار و اعصابخرد کن قابل پیشگویی و پیشبینی نبود. حالا قضیه چه است؟
بر اساس ادعای این منابع فرهیخته، موفقیت الدن رینگ به خاطر شرایط کنونی جهان به ارمغان آمده است. گویا مردم از کلهپا شدن در زندگی واقعی خسته شدهاند؛ حالا به بازیهای دیجیتالی روی آوردهاند تا در آنجا حسابی مورد عنایت قرار بگیرند. از کووید-19، جنگ اوکراین و ریاست جمهوری ترامپ گرفته تا ظهور NFT، دیگر هیچ مقطعی از تاریخ وجود ندارد که این بازی میتوانست موفق ظاهر شود.
اگر الدن رینگ در دهه 1980 عرضه شده بود چه بر سر این بازی بیچاره میآمد؟ گرافیک زبالهتر از این بود و از طرف دیگر میبایست سیستم مبارزات داغون و سخت بازی را با ماشینهای آرکیدی تحمل کنیم. مردم هم که قبل از کرونا اصلاً داخل خانههای خود نبودند، شما یادتان نمیآید، قبل از کرونا کسی در خانۀ خود زندگی نمیکرد که بخواهد بازی کند. بدون پندمیک چطور میشود تصور کرد که مردم داخل خانۀ خود باسفایتها را یکی پس از دیگری پشت سر بگذارند و کاراکتر خود را لول آپ کنند. تازه در آن دوره بازیهای قهرمانمحور مثل ماریو نمیگذاشتند یک بازی افسردهکننده مثل الدن رینگ به موفقیت برسد.
اگر الدن رینگ در دهه 1920 عرضه میشد چه؟ در آن دوره بازیهای ویدیویی وجود خارجی نداشتند. مردم اصلاً نمیدانستند که با دیسک بازی چه بکنند و اگر بازی به همراه یک تلویزیون 4k و پلی استیشن 5 هم عرضه میشد، در آن دوره شک نکنید بازیای به این تاریکی که مملوء از هیولاهای شیطانی است، مورد هجوم قرار میگرفت، فرض بر آن میشد که بازی از اعماق جهنم به زمین راه پیدا کرده است و حتماً پلیرها نیز کافر یا Freak خطاب میشدند.
سال 2007 هم که ما اصلاً با ساختار سولزی آشنایی نداشتیم، در آن دوره به هیچ وجه نمیتوانستیم الدن رینگ را درک کنیم یا بپذیریم. برای لحظهای به بازه زمانی 1430 تا 1440 فکر کردم، اما یادم آمد که در آن دوره مردم بازی را زندگی میکردند، یعنی با شمشیر به قطعهقطعه کردن یکدیگر میپرداختند، دیگر بازی جذابیتی نداشت.
اگر الدن رینگ در دهه 2100 عرضه میشد چه؟ آن وقت مکانیکهای بازی منسوخ شده در نظر گرفته میشدند. در آن دوره احتمالاً بازیها شما را تمام و کمال به یک دنیای مجازی انتقال میدهند، دیگر نشستن جلوی تلویزیون و گرفتن کنترلر در دست معنایی ندارد! اصلاً شک دارم آن زمان تکنولوژیای به نام تلویزیون وجود داشته باشد! احتمالاً سرگرمی، مستقیماً به مغز ما متصل شود. عرضه الدن رینگ در آن دوره مثل ارائه لوحهای سنگی هزاران سال پیش در قرن بیست و یکم است.
این دو سه ژورنالیست کاملالعقل میگویند که بازی به این موفقیت نمیرسید اگر پندمیکی در کار نبود. اگر مورد انتظارترین شدن بازی در دو سال پیاپی (The Game Awards)، به علاوۀ مورد انتظارترین شدن در مراسم Gamescom و دوجین جایزۀ دیگر که قبل از عرضه به الدن رینگ اهدا شد، به گوش ژورنالیست فعال در صنعت گیم نخورده باشد، بهتر است یک تحول به زندگی کاری خود بدهد.
اگر بیخیال چند آنالیزگر شویم که برای مطرح شدن دست و پا میزنند؛ فکر میکنم اکثر گیمرها موافق هستند که الدن رینگ در بهترین زمان ممکن عرضه شد؛ درست زمانی که نیاز به بازیای مبتنی بر اکتشاف داشتیم، اثری که گیمر را در دنیای خود رها کند.
این مطلب کاملاً جنبۀ طنز دارد و واکنشی (دیس-بک!) به مقالات اخیر نیویورک تایمز و CNET است که موفقیت الدن رینگ را غیرقابل پیشبینی و پیامد شیوع ویروس کووید-19 اعلام کردند.