بازی‌های چالش‌برانگیز همواره در میان گیمرهای هاردکور، از محبوبیت خاصی برخوردار بوده‌اند. در این مقاله به ۱۰ مورد دیگر از سخت‌ترین بازی‌های تاریخ پرداخته‌ایم.
یکی از دلایلی که باعث می‌شود بازی‌های ویدیویی برای ما جذاب باشند، چالش‌برانگیز بودن آن‌هاست. کلاً بازی بدون چالش معنا ندارد و اگر چالشی در کار نباشد، عنوان تولید شده جذابیت خاصی نخواهد داشت. البته علاقه به میزان دشواری یا چالش‌برانگیز بودن بازی به شخصیت هر گیمر برمی‌گردد. بعضی از گیمرها با گذراندن چالش‌های سخت در بازی، احساس زنده بودن می‌کنند و عده‌ای دیگر، بیشتر دوست دارند با کمترین میزان چالش یک بازی را به اتمام برسانند و از داستان، طراحی هنری و سایر ابعاد آن لذت ببرند.
به هر حال، بازی کردن مختص به گروه خاصی نیست و هر کسی می‌تواند از ویترین این دنیای جذاب، محصول مورد نظر خود را انتخاب کند و از آن لذت ببرد. اما در این مقاله، ما روی مقوله‌ی خاصی از بازی‌های ویدیویی تمرکز کرده‌ایم، و آن مقوله چیزی نیست جز دشوارترین بازی‌های تاریخ.
برای کسانی که بخش قابل‌توجهی از زندگی خود را به بازی‌های ویدیویی اختصاص داده‌اند، لذت از پا درآوردن یک باس سرسخت، گذشتن از موانع محیطی مرگبار، پشت سر گذاشتن یک مرحله‌ی دشوار و نفس‌گیر و به پایان رساندن یک بازی روی بالاترین درجه‌ی سختی ممکن، وصف‌نشدنی است.
هم‌چنین، چیزهایی است که فقط یک گیمر آن‌ها را تجربه کرده است. برای مثال پرتاب کردن کنترلر از سر عصبانیت، پاک کردن بازی و ذخیره‌های آن به دلیل گیر کردن در یک مرحله از بازی و پز دادن به دوست و آشنا به خاطر تمام کردن عناوین سخت مانند سری Dark Souls! خوب می‌دانید که چه می‌گویم! این‌ها بلاهایی هستند که بازی‌های سخت سر ما آورده‌اند. اما از آن طرف، کسی نیست که بتواند لذت بی‌نهایت پشت سر گذاشتن یک مرحله‌ی سخت را انکار کند. کلاً این لذت با کمتر چیزی در دنیا قابل مقایسه است.
در قسمت دوم این مقاله، به سراغ نُه تا دیگر از سخت‌ترین عناوین تاریخ بازی‌های ویدیویی رفته‌ایم. بازی‌هایی که در لیست آورده شده‌اند، فارغ از درجه‌ی سختی‌ای که روی آن بازی را تجربه کرده‌اید، دشوار هستند. بازی‌های دیگری نیز هستند که تمام کردن آن‌ها در درجه‌های سختی بالا تقریباً غیرممکن است، اما در درجه‌های سختی پایین‌تر، طاقت‌فرسا و دشوار نیستند. در لیست تهیه شده، برهه‌ی خاصی از تاریخ در نظر گرفته نشده و سعی کردم تا جای ممکن بازی‌هایی از تمام دوران را در لیست بیاورم.
دیگر بیش از این مقدمه‌چینی نمی‌کنیم و به اصل مطلب می‌پردازیم. این شما و این 9 تا از سخت‌ترین عناوین تاریخ بازی‌های ویدیویی.
Super Mario Bros: The Lost Levels
احتمالاً نمی‌توانید گیمری را پیدا کنید که تا به حال نام سری Super Mario به گوشش نخورده باشد. این سری پرقدمت باعث شده خیلی از ما گیمرها به دنیای بازی‌ها علاقه‌مند شویم و با آن اخت بگیریم. تعداد عناوینی که تا به حال با نام Super Mario منتشر شده، آن‌قدر زیاد است که کمتر کسی می‌تواند تمامی این آثار را به خاطر بسپارد. اما بازی Super Mario Bros: The Lost Levels، به دلیل پیچیدگی و دشواری بسیار زیاد آن در ذهن بسیاری از گیمرها باقی مانده است.
این بازی ابتدا در سال 1986 به شکل انحصاری در کشور ژاپن منتشر شد و بیشتر از این‌که یک عنوان مستقل باشد، شبیه به یک بسته‌ی الحاقی برای عنوان Super Mario Bros بود. مراحل The Lost Levels بسیار دشوارتر از مراحلی بودند که در بازی اصلی شاهد آن‌ها بودیم و سازندگان اعتقاد داشتند که احتمالاً این میزان از دشواری به مذاق گیمرهای غربی خوش نخواهد آمد و به این دلیل این بازی تا مدتی فقط در ژاپن قابل خریداری بود. البته پس از مدتی گیمرهای غربی نیز توانستند به این بازی دسترسی پیدا کرده و آن را تجربه کنند.
پس از انتشار جهانی این بازی، همگی از سختی طاقت‌فرسای برخی از مراحل آن می‌گفتند. البته The Lost Levels تنها بازی سخت این سری نیست و نینتندو بعدها با ساخت عنوان Super Mario Maker 2، ثابت کرد که لوله‌کش سیبیلوی ما نیز می‌تواند حسابی ما را به چالش بکشد!
Flappy Bird
چند سال پیش عنوانی بسیار ساده و اعتیادآور به نام Flappy Bird برای گوشی‌های هوشمند عرضه شد که تا خود امروز خیلی‌ها آن را دقیقاً به خاطر دارند. Flappy Bird کنترل یک پرنده زردرنگ را به شما می‌سپارد تا او را از میان لوله‌های سبزرنگ بازی رد کنید و رکورد بزنید. گیم‌پلی بازی در یک حرکت خلاصه شده: هر وقت که صفحه‌ی گوشی را لمس می‌کنید، این پرنده اوج می‌گیرد و وقتی هیچ کاری انجام نمی‌دهید، کم‌کم سقوط می‌کند. اما اگر فکر می‌کنید گیم‌پلی ساده به معنای آسان بودن خود بازی است، سخت در اشتباهید!
Flappy Bird یکی از دشوارترین بازی‌هایی است که تا به حال ساخته شده است. بازی پایان مشخصی ندارد و می‌توانید تا جایی که سرگیجه نگرفته‌اید آن را ادامه دهید و رکورد بزنید! خیلی از کسانی که برای بار اول این بازی را تجربه می‌کنند، حتی نمی‌توانند بیش از چهار یا پنج لوله‌ی سبز را پشت سر بگذارند. البته با تمرین و ممارست می‌توانید رکورد خود را بالا ببرید، اما همیشه کسی پیدا می‌شود که رکوردش از شما بهتر باشد!
این بازی در سال 2014 از فروشگاه گوگل استور حذف شد. دلیل این اقدام، احساس عذاب وجدان سازنده‌ی بازی بود که حس می‌کرد خیلی‌ها را معتاد به این بازی کرده است. البته این عنوان باعث یک مورد قتل هم شده بود که خیلی‌ها را به بازی بدبین کرد. خودتان بهتر می‌دانید، منطق خیلی‌ها این است که هر خشونتی در دنیا اتفاق بیفتد تقصیر بازی‌هاست، نه تقصیر خود فرد و سلامت روان او!
Getting Over It with Bennett Foddy
این بازی یکی از عجیب‌ترین عناوین مستقل میان بازی‌های ویدیویی محسوب می‌شود. ایده‌ی بازی خیلی ساده و در عین حال جالب است. شما در نقش کوهنوردی به نام Bannett Foddy قرار می‌گیرید که پاهایش در یک دیگ گیر کرده و باید با کمک یک چکش، از کوه بالا رود! این‌که کدام انسان عاقلی حاضر است این کار را بکند، ساعت‌ها جای بحث دارد، اما خب می‌دانید که دنیا فقط جای انسان‌ها عاقل نیست!
فکر کنم نیازی به توضیح نیست که چرا این بازی سخت است. وقتی اندام‌های حرکتی شما در یک دیگ گیر می‌کند، جابه‌جا شدن در یک مسیر صاف هم کاری طاقت‌فرساست، چه برسد که بخواهید در این شرایط از یک کوه بالا بروید! یک حرکت اشتباه در این بازی ممکن است باعث شود از کوه سقوط کنید و مجبور شوید دوباره از کوه‌پایه به سمت قله حرکت کنید. اگر اعصاب درست و حسابی ندارید، پیشنهاد من این است که دور این بازی را کلاً خط بکشید!
Mega Man
کمپانی کپکام در برهه‌های مختلف تاریخ، بازی‌های بسیار جذابی برای گیمرها تولید کرده است که سری Mega Man نیز یکی از آن‌هاست. این بازی که در سال 1987 برای کنسول NES منتشر شد، شامل مراحل و باس‌فایت‌های بسیار دشواری می‌شد که در کمتر بازی دیگری دیده شده بودند. البته این نسخه از Mega Man، تنها نسخه‌ی سخت آن نیست. تقریباً تمام بازی‌های این سری دشوار هستند و هر کدام از آن‌ها می‌توانند در این لیست حضور پیدا کنند، اما در این مقاله تصمیم گرفتیم نام اولین نسخه از این مجموعه را بیاوریم.
Mega Man یک اکشن پلتفرمر دوبعدی است که در آن با قهرمان محبوب بازی، باید به جنگ آدم بدها بروید. عدم وجود چک پوینت و سرسخت بودن دشمنان، عواملی بودند که این بازی را دشوار می‌کردند. باس‌فایت‌های بازی نیز به قدری سخت طراحی شده بودند که حتماً باید چندین و چندبار می‌مردید تا قلق آن‌ها دست‌تان بیاید.
Mega Man یکی از سخت‌ترین و در عین حال موفق‌ترین بازی‌های تاریخ محسوب می‌شود که تا به حال چندین نسخه از آن توسط کپکام منتشر شده است.
Teenage Mutant Ninja Turtles
عنوان Teenage Mutant Ninja Turtles یا همان «لاک‌پشت‌های نینجا»ی خودمان، یکی از خاص‌ترین و جذاب‌ترین عناوینی است که چه در دنیای کارتون و چه در دنیای بازی‌ها قدم گذاشته است. مطمئناً خیلی از ماها با این عنوان نوستالژیک خاطره داریم و نام آن، یادآور روزهای کودکی و نوجوانی‌مان است. این عنوان در سال 1989 توسط شرکت پرآوازه‌ی کونامی برای پلتفرم NES منتشر شد و با استقبال خوبی از سوی مخاطبان نیز مواجه گردید. این بازی یکی از زیباترین عناوین آن سال‌ها بود که از نظر فنی، یک سر و گردن از بازی‌های رقیب بالاتر بود.
در این عنوان شما در نقش یکی از لاک‌پشت‌های نینجا قرار می‌گیرید که قرار است با کمک برادرانش، به جنگ دشمن اصلی‌شان، Shredder، بروند. برخی از مراحل این بازی واقعاً سخت هستند و نیاز به سرعت عمل و حوصله‌ی بالا دارند. البته دشواری این عنوان به نحوی است که مخاطب را خسته نمی‌کند و داستان جذاب بازی نیز محرکی است که شما را به ادامه دادن آن علاقه‌مند می‌کند.
!!Punch-Out
احتمالاً خیلی از شما با مایک تایسن (Mike Tyson)، بوکسر معروف آمریکایی، آشنایی دارید. در سال 1987، نینتندو با ساخت بازی Punch-Out، گیمرها را به چالش کشید تا در یک بازی ویدیویی به مصاف این بوکسر افسانه‌ای بروند. این بازی واقعاً باحال و متفاوت بود، اما مبارزه با مایک تایسن، یکی از سخت‌ترین کارهای ممکن در آن دوران به حساب می‌آمد!
مراحل Punch-Out در کل دشوار بودند و این دشواری وقتی به اوج می‌رسید که پس از شکست بوکسرها دیگر، به مصاف خود تایسن می‌رفتید. بزرگوار به این سادگی‌ها شکست نمی‌خورد و اگر موفق نمی‌شدید او را شکست دهید، باید بازی را از اول شروع می‌کردید!
سیستم جزای بازی Punch-Out واقعاً بی‌رحمانه بود، اما وقتی سرانجام موفق به شکست مایک تایسن می‌شدید، شور و شعف تمام وجود شما را فرا می‌گرفت و می‌خواستید بروید و به همه بگویید که بالاخره این بازی لعنتی را تمام کردم!
Project I.G.I
پس از انتشار قسمت قبلی این مقاله، نظرات زیادی به چشمم خورد که به سختی این عنوان اشاره کرده بودند. من نیز با شما هم‌عقیده‌ام، I.G.I واقعاً بازی دشواری بود. نسخه‌ی اول در سال 2000 برای پلتفرم رایانه‌های شخصی منتشر شد و بسیاری از گیمرهای هم‌نسل من را به بازی‌های ویدیویی علاقه‌مند کرد.
دشواری این بازی به دلیل باس‌فایت‌های سخت یا موانع محیطی مرگبار نبود، اما کمبود مهمات در این بازی بیداد می‌کرد. برای به دست آوردن سرنگ خون که باعث افزایش جان شما می‌شد، باید کل نقشه را می‌گشتید و وقتی هم که موفق می‌شدید آن را پیدا کنید، با شلیک دو سه گلوله از سمت دشمنان، کل نوار سلامت‌تان تخلیه می‌شد و مجبور می‌شدید مرحله را از اول آغاز کنید!
نبود چک پوینت و کمبود مهمات از جمله عوامل اصلی بودند که Project I.G.I را به یک بازی دشوار تبدیل می‌کردند. اما آن دشواری‌ها باعث نشدند که از بازی دست بکشیم و اکنون این بازی به عنوان یکی از لذت‌بخش‌ترین عناوین آن دوران در یادمان باقی مانده است.
Ghosts ‘n Goblins
نمی‌دانم چند نفر از شما منتظر دیدن نام این بازی در لیست بودید، اما می‌دانم مقاله‌ی ما بدون این نام، خیلی ناقص می‌ماند. Ghost ‘n Goblins اثری بود که توسط کپکام و در سال 1985 برای پلتفرم‌های NES و C64 منتشر شد و مهارت بسیاری از گیمرهای آن دوران را به چالش کشید. در این بازی که در سبک Run and Gun ساخته شده، شما در نقش شوالیه‌ای به نام آرتور قرار می‌گیرید که قرار است پرنسس Prin Prin را نجات دهد.
Ghost ‘n Goblins به شکل عجیبی سخت و طاقت‌فرسا بود و بعید بود کسی بتواند همان بار اول یک مرحله را به پایان برساند. بازی‌های قدیمی هم که اعتقاد چندانی به چک پوینت نداشتند و هر باخت مساوی بود با برگشتن به ابتدای مرحله! باس‌فایت‌های دشوار، دشمنان سرسخت، موانع محیطی مرگبار و محدودیت زمانی که در برخی مراحل وجود داشت باعث می‌شدند به اتمام رساندن این بازی بیشتر شبیه به یک رویا باشد! اما کسانی که Ghost ‘n Goblins را به پایان رسانده‌اند، همواره از آن به عنوان یکی از به‌یادماندنی‌ترین بازی‌های عمرشان یاد می‌کنند.
Sekiro: Shadows Die Twice
شکی نبود که Sekiro قرار است در قسمت دوم این مقاله حضور داشته باشد. Sekiro: Shadows Die Twice بازی مهمی در تاریخ From Software به حساب می‌آید. اولاً به دلیل این‌که باعث شد تا پس از سال‌ها انتظار، جایزه‌ی بهترین بازی سال به یک عنوان از کمپانی From Software تعلق بگیرد و به نوعی حق به حق‌دار برسد؛ ثانیاً به این دلیل که رویکرد Sekiro کمی متفاوت‌تر از بازی‌های دیگر این کمپانی بود و محیطی هم که بازی در آن رخ می‌داد، متفاوت‌تر از سری دارک سولز و یا بلادبورن بود.
البته هیچ کدام از این‌ها دلیل نمی‌شدند که Sekiro نیز مانند سایر بازی‌های میازاکی دشوار نباشد. باس‌فایت‌های نفس‌گیر، دشمنان خون‌خوار و خطرناک و محیط بی‌رحم بازی، دقیقاً شما را یاد سری سولز می‌اندازند. برای بار چهارم در این دو مقاله عرض می‌کنم که میازاکی نمی‌تواند بازی آسان بسازد، و چه خوب که افرادی مانند میازاکی را در دنیای گیم داریم.
قسمت دوم این مقاله را نیز همین‌جا به پایان می‌رسانیم. نظر شما در مورد این عناوین چیست؟ کدام‌ها را تجربه کرده‌اید؟ آیا بازی دیگری هست که جایش در این دو قسمت خالی باشد؟
مانند همیشه در بخش نظرات منتظر شما هستیم!
