ماموریت‌ها تغییر می‌کنند. آن‌ها همیشه عوض می‌شوند. با این حال سری Halo در هسته‌ی خود همیشه در مورد Cortana ،Master Chief و موسیقی متنی است که هرگز تسلیم نمی‌شود. در طول دهه‌های گذشته Chief و Cortana (به همراه دوستانی مثل Buck) سیارات مختلفی از جمله زمین، فضای سرد و بی‌روح، حلقه‌های در حال انفجار و مکان‌های دیگری را زیر پا گذشته‌اند. آن‌ها در این سیارات با مشکلات زیادی مواجه شده‌اند. با این حال فارغ از سیاره و نیروی مقابل، Master Chief همیشه مبارزات خود را به پایان می‌رساند. حتی اگر برخی از این مبارزات کمی دشوارتر از بقیه باشند.
به مناسبت انتشار Halo Infinite تصمیم گرفته‌ایم تا در این مقاله بازی‌های سری Halo را از بدترین تا بهترین رده‌بندی کنیم. لازم به ذکر است که ما صرفا بازی‌های شوتر ایکس‌باکس این سری را در نظر گرفته‌ایم، پس خبری از نسخه‌های فرعی مثل Halo Wars یا Fireteam Raven در این فهرست نیست. بیایید بدون اتلاف وقت بیشتر به سراغ رده‌بندی برویم. این شما و این فرنچایز Halo:
Halo 5: Guardians
بازی Halo 5: Guardians اثر بدی نیست. در واقع سری Halo مثل پیتزا است. حتی بدترین بازی Halo هم هنوز Halo است. با این حال باید گفت که Halo 5: Guardians کمی بیش از حد از فرمول اصلی سری فاصله گرفت و نمی‌توان آن را در مقایسه با نسخه‌ی قبلی و بعدی ستود. در این بازی شاهد ماموریت‌های بسیار کمی با Chief و Cortana هستیم و ماموریت‌های شخصیت جدیدی به نام Spartan Locke تقریبا سه برابر ماموریت‌های شخصیت اصلی این سری هستند. در داستان Guardians خبری از روایت احساسی بازی‌های قبلی نبود. هم‌چنین بخش چندنفره در دام ویروس لوت باکس‌ها افتاده بود. Halo 5 بازی زیبایی بود و هنوز می‌توانستیم المان‌هایی از گیم‌پلی کلاسیک Halo را در آن ببینیم. با این حال فکر کنم اکثر طرفداران در مورد آخر بودن این بازی با هم موافقت کنند.
Halo 3: ODST
برخلاف Halo 5: Guardians، بازی Halo 3: ODST ثابت کرد که سری Halo بدون Master Chief هم می‌تواند سرگرم‌کننده باشد. این بازی حس و حال تازه‌ای را به جهان گسترده‌ی Halo بخشید. دیگر خبری از سربازهای اسپارتان نبود. نبردهای عظیم و علمی-تخیلی بازی‌های قبلی تقریبا در نیمی از این بازی غایب بودند. در نتیجه رویدادهای Halo 3: ODST حس و حال انسانی‌تر و واقعی‌تری دارند. این بار با سربازانی عادی سر و کار داریم که احتمالا خانه و خانواده‌ی خود را دارند. به علاوه Halo 3: ODST حالت بازی Fireteam را به این سری اضافه کرد؛ یک حالت co-op که طرفداران تا امروز آن را دوست دارند.
Halo 4
با گذشت زمان Halo 4 به جایگاه محبوب‌تری در میان هواداران دست یافته است. شاید در ابتدا بتوان گفت که طرفداران، کمی مخالف استودیویی غیر از بانجی (Bungie) برای توسعه‌ی سری Halo بودند. با این حال اولین تلاش استودیوی 343 به نسبت یک موفقیت بوده است. در Halo 4 شاهد یکی از بهترین داستان‌های کل سری هستیم که به خوبی به رابطه‌ی پر فراز و نشیب Cortana و Master Chief می‌پردازد. با این حال باید گفت که Halo 4 در ارائه‌ی یک بخش چندنفره قابل قبول شکست خورد. بسیاری از سلاح‌های هسته‌ای این سری با تغییرات غیر ضروری مواجه شده بودند که باعث به هم خوردن تعادل می‌شد. با این حال بخش داستانی Halo 4 تا به امروز ارزش تجربه کردن را دارد.
Halo: Combat Evolved
در مورد Halo: Combat Evolved چه می‌توان گفت که گفته نشده؟ عنوانی که همه چیز را آغاز کرد. البته که Halo: Combat Evolved امروزه سن بالای خود را در مقایسه با سایر نسخه‌ها نشان می‌دهد. هر چه باشد با اثری طرف هستیم که بیش از 20 سال در جمع گیمرها بوده است. گیم‌پلی و گان‌پلی بازی توسط نسخه‌های بعدی بارها ارتقا یافته است. با این حال باز هم با یک اثر شگفت‌انگیز علمی-تخیلی طرف هستیم. جهان Halo به صورت کامل در این بازی بنا شده است. Halo: Combat Evolved اثری انقلابی است که به پایه و اساس شاهکارهای بعدی سری Halo تبدیل شد.
Halo: Reach
برای بسیاری، Halo: Reach اوج بانجی و فرنچایز Halo است. هم‌چنین این آخرین بازی بانجی در این سری است. بخش داستانی Halo: Reach بدون شک در کنار بهترین‌های سری قرار می‌گیرد. با این حال حالت چندنفره آن تغییراتی را اعمال کرد که چندان با هویت Halo جور نبودند. تغییراتی که سال‌ها بعد در Halo Infinite بالاخره حذف شدند. باز هم باید گفت که بخش داستانی این بازی با شخصیت‌های دوست داشتنی و پایان ماندگارش به تنهایی آن را به اثری ارزشمند تبدیل می‌کند. با این حال ای کاش شاهد اضافه شدن ویژگی‌هایی مثل قابلیت‌های زره در بخش چندنفره نبودیم. این ویژگی‌ها سد راه تجربه‌ی خالص Halo می‌شوند.
Halo Infinite
Infinite بهترین Halo دهه‌ی گذشته و بدون شک بهترین Halo ساخته‌ی 343 است. در بخش چندنفره شاهد بازگشت گیم‌پلی کلاسیک Halo و حذف ویژگی‌های زره هستیم. هم‌چنین دیگر خبری از لوت باکس‌ها نیست و سیستم قابل قبول بتل پس جایگزین آن شده است. بخش داستانی آن هم با وجود اینکه شگفت‌انگیز نیست، Master Chief را در ماجرایی جذاب قرار می‌دهد که به تاریخچه‌ی 20 ساله‌ی این فرنچایز احترام می‌گذارد. برای اولین بار شاهد استفاده از ساختاری جهان باز در قالب Zeta Halo هستیم. بسیاری از فعالیت‌های جهان باز Halo Infinite تکراری هستند، اما گیم‌پلی و مبارزات استثنایی مانع از خسته‌کننده شدن آن‌ها می‌شود. 343 باید برخی از مشکلات مربوط به سیستم پیشرفت بخش چندنفره را رفع کند، اما علی رغم این مشکلات شاهد یک تجربه‌ی عالی هستیم.
Halo 2
احتمالا مهم‌ترین بازی در تاریخ این فرنچایز Halo 2 باشد. نه تنها این بازی میراث Master Chief را به عنوان یکی از نمادهای دنیای بازی تا ابد ماندگار کرد، بلکه شاهد بخش چندنفره آنلاینی بودیم که به پدیده‌ای انقلابی تبدیل شد. برای بخش چندنفره Halo 2، بانجی ویژگی‌های زیادی را طراحی کرد که به سنگ بنای چندنفره آنلاین کنسولی تبدیل شدند. دیگری نیازی به LAN نبود و Xbox Live جایگزین آن شده بود. در کنار بخش چندنفره، شاهد داستانی بودیم که ادامه‌ی تقابل Chief و UNSC با Covenant را نشان می‌داد. این بازی دشمنانی به نام Brutes را هم به سری Halo اضافه کرد که تا امروز شاهد حضور آن‌ها هستیم.
Halo 3
اگر قصد تجربه‌ی تنها یک بازی Halo را داشته باشید، بدون شک Halo 3 باید انتخاب شما باشد. Halo 3 شامل یک داستان فوق‌العاده، بهترین بخش چندنفره تاریخ فرنچایز و یک حالت جدید و معرکه به نام Forge می‌شد. در Forge می‌توانستید بازی‌های چندنفره دلخواه خود را با آزادی عمل نسبتا بالا طراحی کنید. Halo 3 از جهت دیگری هم ویژه است. این آخرین بازی شماره‌دار بانجی در سری Halo است. داستان بازی آن قدر خوب به پایان می‌رسد که می‌توانستیم آن را به عنوان آخرین نسخه‌ی فرنچایز بپذیریم. خوشبختانه 343 رسید تا حماسه‌ی Chief ادامه داشته باشد. با این حال برای مدت کوتاهی به نظر می‌رسید که این یک پایان بسیار رضایت‌بخش برای John-117 است. مبارزه تمام شده و زمان استراحت برای Chief رسیده بود. با این حال بار دیگر ماموریت تغییر کرد. هر چه باشد ماموریت‌ها همیشه عوض می‌شوند.
