کارگردان بازی Horizon: Forbidden West به ادامۀ احتمالی اشاره دارد
حدودا دو ماه قبل بود که بازی Horizon: Forbidden West، یکی از نقش‌آفرینی‌های جهان‌باز که نباید تجربه‌ی آن را از دست داد، منتشر شد.
اگر این بازی را به پایان رسانده باشید، باید بدانید که در انتهای این بازی صحنه‌ای وجود دارد که نشان می‌دهد ماجراجویی‌های الوی و دوستانش تماماً به سرانجام نرسیده است. اگر هنوز تا پایان بازی Horizon: Forbiden West پیش نرفته‌اید، بهتر است این مطلب را تا انتها مطالعه نکنید، هشدار اسپویل شدن را همین جا به شما می‌دهم.
درست پیش از آخرین رویارویی در بازی Horizon: Forbidden West، مشخص می‌شود که تیلدا ون در میر (Tilda van der Meer) عضوی از گروه فار زنیث (Far Zenith) است؛ گروهی خودخواه و بسیار ثروتمند که پیش از وقوع رخدادهایی که تمام زندگی روی زمین را نابود کرد، با هدف ایجاد یک کلنی تازه به نام Sirius، از این سیاره فرار کرده‌اند.
متیوس دی یانگ (Mathijs de Jonge)، کارگردان بازی Horizon: Forbidden West، در مصاحبه‌ی اخیر خود با وب‌سایت VG247 مجموعه‌ی Horizon را چنین توصیف کرده است:
Horizon به معنای واقعی بر پایه‌ی راز است؛ هر یک از داستان‌های ما حول محور پرده برداشتن از رازهایی [مربوط] به دنیای باستانی و یا قصۀ در جریان است. واقعیت این است که پیش زمینه‌های داستانی بسیاری وجود دارد که ما می‌توانیم با ورود به آن‌ها، از آنچه تا کنون ساخته‌ایم، خط‌های داستانی جدیدی ایجاد و رازهای تازه‌ای خلق کنیم.
او در ادامه گفت:
در واقع، این بازی (Horizon: Forbidden West) با یک Cliffhanger دیگر، جایی که ما دوباره مواردی را برای بازی بعدی آماده می‌کنیم، به پایان می‌رسد.
Cliffhanger یعنی بازی به گونه‌ای تمام می‌شود که شما نمی‌دانید در ادامه چه اتفاق یا اتفاقاتی خواهد افتاد و برای پی بردن به ادامه‌ی داستان مشتاق بوده و هیجان دارید.
داستان بازی اول، Horizon Zero Dawn، به یک [جمع‌بندی و] نتیجه می‌رسد، اما الوی تمام مشکلاتی را که از ابتدا در داستان وجود دارد حل نمی‌کند و در آن نقطه، همچنان یک سیستم تغییر شرایط [زیستی و اقلیمی] باقی است که به تعمیر نیاز دارد. در نتیجه [پایان بازی اول] یک نقطه عطف واقعی برای داستان این بازی [Horizon: Forbidden West] بود. ما می‌دانستیم که می‌خواهیم به یک موقعیت مکانی تازه برویم و در بازی اول هم در رابطه با غرب ممنوعه [نکاتی را] ذکر کرده بودیم.
ما چنین فکر می‌کردیم که آنجا (غرب ممنوعه) یک موقعیت جذاب، رازآلود و به نظر خطرناک است. لذا در حقیقت این همان دلیلی بود که می‌خواستیم به آنجا برویم – و با دانش به این که سیستم تغییر شرایط همچنان به تعمیر نیاز دارد، این یک نقطه‌ی آغاز برای شکل دادن داستان بود. افزون بر این، ما [یک سری] خط‌های داستانی را از گذشته، از دنیای باستانی، داشتیم که می‌خواستیم به آن‌ها ورود کنیم. از این رو لازم بود که روی چیزهای زیادی کار کنیم، علاوه بر این لازم بود که بدانیم چگونه قوس داستانی الوی را هم درگیر کنیم و همه‌ی این‌ها از همان نقطه با هم ترکیب شد.
به نظر می‌رسد که استودیوی گوریلا گیمز (Guerilla Games)، بار دیگر همین شیوه را در پیش گرفته است. در بازی Horizon: Forbidden West، دقیقا در پایان داستان، الوی با الیزابت سوبک گفتگو نموده و به این نکته اشاره می‌کند که دوستانش “یک ماموریت تازه دارند: اینکه در جهان پخش شده و کمک پیدا کنند”. هر یک از آن‌ها به قبایل خود بازمی‌گردند و از مردم قاره آمریکا می‌خواهند که تفاوت‌ها را کنار گذاشته و متحّد شوند؛ احتمالا به این خاطر که یک تهدید بزرگ‌تر از جانب فار زنیث را خنثی کنند. آیا این همان خط داستانی‌ای است که آقای دی یانگ به آن اشاره می‌کند؟ چیزی فرا سیاره‌ای؟ آیا قرار است مجموعه‌ی Horizon از جو زمین فراتر رود؟
در بازی Horizon: Forbidden West، دیدیم که برخی برای استفاده از منابع زمین به این سیاره آمده و در می‌یابند که زندگی چقدر توسعه یافته است. با این حال، الوی و همراهانش این گروه را متوقف می‌کنند. ممکن است که افراد بیشتری از فار زنیث، با انگیزه‌ی پس گرفتن آنچه روزی به آن‌ها تعلق داشته است، در راه زمین باشند.
آیا بازی بعدی ما را به کلنی فار زنیث برده و دنیای تازه‌ای را به ما نشان خواهد داد؟ یا این که با هدف ایجاد یک اتحاد سراسری روی زمین به منظور مقابله با یک تهدید بزرگ، شاهد ماجراجویی الوی در اروپا و آسیا خواهیم بود؟ شخصاً فکر می‌کنم که به این خاطر در بازی Horizon: Forbidden West به قبیله‌ی Quen پرداخته شد که پایه‌ای برای بازی بعدی باشد. احتمالا در دنباله‌ی این بازی، به سرزمین مادری قبیله‌ی Quen، یعنی آسیا، سفر خواهیم کرد و یک منطقه‌ی کاملا جدید را برای کشف کردن خواهیم داشت.
باید منتظر ماند و دید چه اتفاقی رخ خواهد داد، اما آنچه به نظر مسلّم است، این است که هنوز به پایان الوی و دوستانش نرسیده‌ایم.
