نظر منتقدان در مورد فیلم Last Night in Soho

فیلم Last Night in Soho، اثری روانشناختی و ترسناک از ادگار رایت است و منتقدان نظرات خود را در مورد آن اعلام کردند.
فیلم دیشب در سوهو (Last Night in Soho)، فیلمی روانشناختی و ترسناک است. این فیلم در هفتاد و هشمین جشنواره بینالمللی فیلم ونیز در سال 2021 میلادی به اکران در آمد و با نقدهای مثبتی از سوی منتقدان رو به رو شد.
فیلم دیشب در سوهو به کارگردانی ادگار رایت (Edgar Wright) است. فیلمنامه فیلم را ادگار رایت به همراه کریستی ویلسون کیرنز (Krysty Wilson-Cairns) قلم زده است. فیلم دیشب در سوهو با بازی توماسین مککنزی (Thomasin McKenzie)، آنا تیلور جوی (Anya Taylor-Joy)، مت اسمیت (Matt Smith) و ترنس استمپ (Terence Stamp) است.
در این فیلم، دایانا ریگ (Diana Rigg) و مارگارت نولان (Margaret Nolan) حضور دارند که آخرین حضور آنها در دنیای سینما به شمار میرود زیرا آنها چندی پیش از دنیا رفتند.
داستان فیلم دیشب در سوهو در مورد زن جوانی به نام الوئیز است که اشتیاق خاصی نسبت به مُد و همچنین حس ششم دارد. او متوجه میشود که در زمان سفر کرده و در سال 1966 میلادی در شهر لندن و در قامت یک خواننده جوان و شناختهشده به نام سندی ظاهر شده است. او از این فرصت استفاده میکند و یک رابطه عاشقانه را شروع میکند؛ اما به زودی، او متوجه میشود که زندگی سندی، آن طور که به نظر میرسد، زیبا و درخشان نیست. از همین رو، زمان حال و گذشته شروع به از همین پاشیدن میکنند و عواقب وحشتناکی به دنبال آن میآید.
فیلم دیشب در سوهو، اولین فیلم ادگار رایت پس از فیلم بیبی راننده (Baby Driver) در سال 2017 است. فیلم دیشب در سوهو توسط برخی از منتقدان مورد ستایش قرار گرفته است و برخی دیگر نیز چندان تحت تاثیر آن قرار نگرفته بودند. این فیلم در جشنواره فیلم ونیز برای فیلمنامه و بازی بازیگران خود مورد ستایش قرار گرفته بود.
فیلم دیشب در سوهو از 197 نقد منتشر شده برای آن در وب سایت راتن تومیتوز، امتیاز 73 درصد را دریافت کرده است. از 47 نقد منتشر شده برای فیلم دیشب در سوهو در وب سایت متاکریتیک، 32 نقد مثبت، 13 نقد متوسط و 2 نقد منفی هستند. این فیلم، امتیاز 67 از صد را بدست آورده است.
در ادامه، نظر برخی از منتقدان برجسته جهان در مورد فیلم دیشب در سوهو قرار دارد.
«91/100 IndieWire | منتقد: نیکولاس باربر»
در فیلم دیشب در سوهو، روش خاص ادگار رایت در تدوین بیش از حد و پافشاری بر سبک فرا امروزی جایی ندارد. در عوض، این فیلم دارای حرکتی روان و احساساتی شدید است. این فیلم نه تنها با فیلمهای قبلی ادگار رایت متفاوت است بلکه با فیلمهای دیگر فیلمسازان نیز تفاوت دارد. فیلم دیشب در سوهو، اثری متمایز و هیجانزده است. فیلم دیشب در سوهو از فیلمی سیتکام در مورد زندگی یک دانشجو به یک اثر عاشقانه و سفر در زمان و سپس به فیلمی ترسناک و وحشتناک تغییر حالت میدهد.
«90/100 The Hollywood Reporter | منتقد: دیوید رونی»
فیلم دیشب در سوهو، یک اثر بسیار لذتبخش است. این فیلم از بازی با ژانر بسیار لذت میبرد و در لحظات مختلف خود از یک داستان فانتزی و سفر در زمان به داستانی تاریک و مرموز تغییر پیدا میکند و سپس به یک داستان ترسناک و کابوسوار تبدیل میشود.
«83/100 The Film Stage | منتقد: دیوید کاتز»
فیلم دیشب در سوهو، یک آراستگی خاصی دارد و به خوبی سنگدلی الهامات خود از فیلم Don’t Look Now و فیلم Repulsion را به نمایش نمیگذارد. در هر صورت، ادگار رایت در اکثریت فیلم دیشب در سوهو، توانسته تا شگفتی زیبا و هیجانانگیزی را فراهم بیاورد.
«80/100 Empire | منتقد: بث وب»
جدای از چند ایده ساده و بیمزه، فیلم دیشب در سوهو، اثر ترسناکی است که به طور ماهرانهای از استعداد بازیگران جوان خود بهره میگیرد و ادگار رایت را وارد دورهای تازه و هیجانانگیز میکند.
«80/100 The Guardian | منتقد: ژان بروکس»
نویسنده و کارگردان انگلیسی ادگار رایت، عناصری از فرهنگ دهه 60 میلادی را بر میدارد و آنها را جلا میدهد و سپس، آنها را وادار میکند تا به ساز او برقصند. فیلم او، احمقانه و در عین حال، لذتبخش است.
«60/100 Time | منتقد: استفانی زاچارک»
فیلم دیشب در سوهو به کارگردانی ادگار رایت، در ابتدا اوج میگیرد و بلندپروازی میکند اما این رویه تا پایان ادامه ندارد و در نهایت، از اوج به پایین سقوط میکند.
«50/100 The Playlist | منتقد: جسیکا کیانگ»
استفاده دوباره از استعارههای قدیمی توسط ادگار رایت، چیز جدیدی نیست اما در فیلم دیشب در سوهو، این استعارهها حسی بیروح و عجولانه دارند.
«50/100 Variety | منتقد: گای لاج»
علاقههای خاص ادگار رایت نسبت به فیلمهای سطح B و محیط شهری لندن کاملا در فیلم دیشب در سوهو مشهود و نمایان است، اما این علایق به طرز قانعکننده و جذابی ارائه نشدند.
«38/100 RogerEbert | منتقد: رابرت دنیلز»
فیلم دیشب در سوهو به کارگردانی و نویسندگی ادگار رایت، سرگرمکننده و آشفته و در عین حال، یکدست و شیک است. این فیلم در نیمه دوم خود، گیجکننده و سردرگم میشود و از هم میپاشد.