پلیاستیشن یا ایکس باکس، کدام برندهی جنگ کنسولی خواهد بود؟
در جنگ کنسولها، هر بازیبازی چنین استنباط میکند که پلتفرم محبوبش، برندهی جنگ کنسولها خواهد بود و صد البته این موضوع حقیقت دارد. پلیاستیشن یا ایکسباکس؟
هر بار که تصمیم به نگارش یک مقاله در مورد پلیاستیشن، ایکس باکس و گاهاً نینتندو گرفتم، بخش نظرات مقالهی من در کمترین زمان ممکن به میدان نبرد طرفداران آنها تبدیل شد. موضوع عجیب برای من این است که چرا برخی از این طرفداران، به گونهای از پلتفرمهای محبوبشان دفاع میکنند که گویی سرمایهشان در خطر قرار دارد یا در صورت عدم حمایت همهجانبه و احساسی (نه منطقی)، سهام و اموالشان دچار افت ارزش و مورد سرقت قرار خواهد گرفت.
در واقع، مشاهده و تحمل چنین جدالهایی همواره برای من سخت بوده است اما گاهاً با جملهی “بیخیال، اینها نوجوانان و کودکانی هستند که سر اسباببازیهایشان با یکدیگر دعوا میکنند” خودم را آرام میکنم؛ حال آنکه کودکانی را میشناسم که به سادگی در مورد چنین مسائلی با یکدیگر کنار میآیند. به نظر من، بهترین جمله در وصف مضرات و صدماتی که چنین رفتارهایی به روحیهی بازیبازان میزند را فیل اسپنسر (Phil Spencer) بیان کرد. وی گفت:
اگر یک دلیل برای کنار گذاشتن ابدی بازیها برای من وجود داشته باشد، همین جدالهای بچهگانه است.
اسپنسر: صادقانه بگویم، من عاشق صنعت بازی و شغلم هستم. همسرم به من میگوید که تو برای این کار ساخته شدهای. اما اگر یک دلیل برای ترک این شغل برای من وجود داشته باشد، برندگرایی و جدالهای بچهگانه است.
اگرچه سطح جدالهای طرفداران کنسولها در حال حاضر تا حد غیر قابل تحملی بالا رفته است، اما میتوانم این افراد را درک کنم. در واقع، زمانی که من پول، وقت و سرمایهی خودم را صرف یک محصول میکنم، بخشی از ذهن من همواره تلاش میکند که این انتخاب را معقول جلوه بدهد. بنابراین، همیشه و در هر حالتی از پذیرفتن حقایق فرار خواهم کرد تا عذاب وجدانی بابت محصولی که پول و وقتم را صرفش کردهام نداشته باشم.
اما کدام دسته از طرفداران حقیقت را میگویند؟
اگر خود را در جایگاه کسی که کنسولهای دریمکست، ایکسباکس ۲۰۰۱ یا Wii U داشته است قرار دهید، متوجه خواهید شد که میزان فروش یک کنسول چقدر اهمیت دارد. در واقع، آمار فروش یک کنسول رابطهی مستقیم با میزان محتوا و مدت زمان پشتیبانی از آن را نشان میدهد و هیچ معیار قطعی دیگری برای برتری یک کنسول نمیتوان یافت. هیچکس نمیخواهد صاحب کنسولی باشد که پشتیبانی مناسبی از آن نمیشود و چرا باید خودمان را مجبور کنیم که در کوتاه مدت به فکر تعویض کنسولمان بیفتیم.
بنابراین، چه کنسولی را میتوان برندهی این جدال قلمداد کرد؟ بر حسب آمار، تمامی موجودیهای کنسولهای پلیاستیشن ۵، ایکس باکس سری ایکس و اس و حتی گاهاً نینتندو سوییچ در این مقطع زمانی در کمترین زمان ممکن به فروش میرسند. البته، نباید فراموش کنیم که به هیچ عنوان نمیتوان آمار فروش دو تا سه سال نخست عرضهی یک کنسول را برای اثبات برتری آن نسبت به دیگری ملاک قرار داد. از طرفی دیگر، در نسل نهم بازیهای ویدیویی حتی یک بند دیگر به نام “کمبود قطعات ناشی از کاهش تولید بر اثر شیوع ویروس کرونا” به این قانون اضافه شده است.
اما با احتساب سرعت پیشفروش کنسولها تا مقطع فعلی، بدون تردید پلیاستیشن ۵ با اختلاف در صدر قرار دارد ولی میزان استقبال از کنسولهای ایکس باکس نیز به طرز چشمگیری نسبت به گذشته افزایش داشته است. در واقع، این موضوع نشان دهندهی ثبات فروش پلیاستیشن به دلیل عملکرد فوقالعادهی خود در سالهای گذشته و عملکرد فاجعهبار ایکس باکس در نسل هشتم است. اما با در نظر گرفتن پیشرفتهای ایکس باکس در زمینههای مختلف از جمله ارائهی یک کنسول و سرویس مقرون به صرفه و خرید استودیوهای بسیار مطرح، معادلات اندکی بر هم میریزد و به هیچ عنوان نمیتوان طرف سبز ماجرا را از پیش بازنده اعلام کرد.
ثبات فروش پلیاستیشن به دلیل عملکرد فوقالعادهی خود در سالهای گذشته و عملکرد فاجعهبار ایکس باکس در نسل هشتم است، اما با احتساب پیشرفتهای چشمگیر طرف سبز ماجرا، به هیچ عنوان نمیتوان ایکس باکس را از پیش بازنده اعلام کرد.
نینتندو سوییچ، فروش ۸۴ میلیون واحدی در طی چهار سال
به واقع آمار فروش نینتندو سوییچ را از جهاتی میتوان حتی بهتر از پلیاستیشن ۴ قلمداد کرد. این کنسول برای اولین بار در سال ۲۰۱۷ عرضه شد و در طول حدود ۴ سال توانست تا به آمار فروش اعجابانگیز ۸۴ میلیون دستگاه دست پیدا کند. از طرفی دیگر، کنسول پلیاستیشن ۴ در حدود ۸ سال توانسته است تا به آمار فروش ۱۱۵ میلیون واحدی دست یابد و طبق اعلام نینتندو، تا چند سال آتی خبری از کنسول جدید نخواهد بود و احتمال شکستهشدن رکورد فروش پلیاستیشن ۴ توسط این کنسول بسیار زیاد است.
البته، فارغ از کیفیت و محتوای خاص بازیهای انحصاری این کنسول، نبود رقیبی در زمینهی ارائهی کنسولهای دستی را میتوان یکی از برگ برندههای اساسی سوییچ نامید که تا زمان عرضهی کنسول دستی استیم، بهنظر میرسد که شرایط برای نینتندو همچنان ایدهآل باشد.
بنابراین، چه کنسولی برندهی این جنگ خواهد بود؟
متاسفانه بسیاری از طرفداران هر برندی، برنده شدن خود را در گرو باختن دیگری میپندارد. برخی از افراد چنین تصور میکنند که جنگ کنسولی یعنی انجام دادن یک مبارزه در بازیای نظیر Call of Duty که یکی از دو طرف حتماً باید شکست بخورد. اما اصلاً و ابداً چنین چیزی صحت ندارد و باور کنید که درک این موضوع از عهدهی هر شخص با خرد و منطقی به سادگی برمیآید. جنگ کنسولی را باید متمدنانه نگاه کنیم که راههای زیادی برای برندهشدن در آن وجود دارد و تعریف هر شخصی از برنده بودن در آن متفاوت است.
برخی از افراد چنین تصور میکنند که جنگ کنسولی یعنی انجام دادن یک مبارزه در بازی نظیر Call of Duty که یکی از دو طرف حتماً باید شکست بخورد. اما اصلاً و ابداً چنین چیزی صحت ندارد و همهی کنسولها میتوانند برای دارندگانشان بهترین باشند.
برای مثال، اگر بگوییم سونی و پلیاستیشن برندهی این جنگ کنسولی است، پر بیراه نگفتهایم. در واقع، پلیاستیشن ۵ در طی حدود شش ماه موفق به فروش بیش از ۱۰ میلیون دستگاه شده و در حال شکستن رکوردها یکی پس از دیگری است. این کنسول تا امروز چند بازی انحصاری شاخص در اختیار دارندگانش قرار داده است و به احتمال بسیار زیاد، کیفیت عناوین آتی آن نیز تضمین شده خواهد بود. علاوه بر این، اگر به بازیهای درجه یکی نظیر God of War و به استودیوهایی نظیر ناتیداگ (Naughty Dog) ایمان دارید، نباید در تهیهی آن تردید کنید.
در نقطهی مقابل، اگر ادعا کنیم که مایکروسافت و ایکس باکس برندهی جدال کنسولها هستند، مجدداً دلایل متعددی در اختیارمان قرار دارد که این موضوع را ثابت میکند. در واقع، کدام شرکتی میتواند با ۳۶۰ دلار یک کنسول نسل نهمی و سرویسی متشکل از بازیهای بزرگ و کوچک از جمله عناوین مطرح و شاخص شرکتهایی نظیر بتسدا را برای محروم نشدن از لذت بازی کردن به دلیل مشکلات مالی در اختیارتان قرار بدهد. ایکس باکس نهتنها به وسیلهی کنسول و سرویس مقرون به صرفه میزبان علاقهمندان بازی است، بلکه یک کنسول قدرتمندتر به همراه عناوین مورد انتظاری نظیر Starfield و Perfect Dark را در اختیار شما قرار خواهد داد.
در نهایت، اگر نینتندو سوییچ را برندهی این جدال قلمداد کنیم، دلایل محکمی نظیر عرضهی بازیهای بهشدت سرگرمکننده خواهیم یافت. برای مثال، کافی است که تنها یک بار به پای تجربهی عناوینی نظیر The Legend of Zelda: Breath of the Wild یا حتی بازیای به نام Splatoon بنشینید تا گذر زمان را به کلی از یاد ببرید. همچنین، این کنسول دستی به شما اجازه میدهد تا در هر زمان و مکانی به تجربهی بازیهای مورد علاقهتان بپردازید.
بله، قبول کردن این که هر سه شرکت نینتندو، سونی و مایکروسافت در حال تلاش برای تولید محتوای با کیفیت هستند، اصلاً و ابداً سخت نیست. چرا که با تضمین کیفیت یک محصول، سود تجاری سرشاری نصیب شما خواهد شد و چه کسی از پول بیشتر بدش میآید؟ علاوه بر این، هر سه کنسول سوییچ، پلیاستیشن و ایکس باکس بازی اجرا میکنند، بازیهای انحصاری دارند و سرویسهای مختص به خود را ارائه میکنند، اما هر کدام در یکی از زمینههای توانایی بیشتری دارند. شک نکنید که در سالهای آتی، هر سه شرکت سعی خواهند کرد که خلاهای خود را بپوشانند و در هر زمینه فوقالعاده عمل کنند.
هر سه کنسول سوییچ، پلیاستیشن و ایکس باکس بازی اجرا میکنند، بازیهای انحصاری دارند و سرویسهای مختص به خود را ارائه میکنند، اما هر کدام در یکی از زمینههای توانایی بیشتری دارند.
هر رقابتی مزایا و معایبی دارد
البته رقابت کنسولها معایب و مزایایی دارد. گاهی اوقات خریداری شدن یک ناشر بزرگ توسط یکی از سه شرکت مذکور باعث میشود تا طرفداران برخی از بازیها از تجربهی عناوین مورد انتظار خود در کنسولشان محروم شوند. از طرفی دیگر، قراردادهایی که برای انحصاری شدن یک بازی از جمله قرارداد نینتندو با Monster Hunter بسته میشود، باعث دلخوری طرفداران این مجموعه در سایر پلتفرمها خواهد شد.
اما از دیدگاه کلی، عملکرد هر سه پلتفرم به یکدیگر گره خورده است و اگر یکی از آنها سطح کیفی بالاتری داشته باشد، دیگران نیز مجبور به ارتقا کیفیت خواهند بود و این یعنی پیروزی بازیبازان در جنگ کنسولها. برای مثال، اگر پلیاستیشن با Spider-man بتازد، ایکس باکس نیز مجبور خواهد بود تا عناوین مطرح و کلاسیکی نظیر Perfect Dark را به این صنعت بازگرداند و نینتندو محکوم است به نگه داشتن سطح کیفی بازیهای Mario در بالاترین حد ممکن. به عبارتی دیگر، کیفیت بالای Forza Horizon 4 یعنی فشار حداکثری به پلیاستیشن در جهت ساخت یک بازی ریسینگ آرکید یا بینظیر بودن Forza Motorsport، یعنی تلاش سونی برای ارائهی کیفیت بالا توسط Gran Turismo.
خوشبختانه، در مقطع فعلی هیچ کنسولی حتی نزدیک به واژهی شکست نشده است و هر سه در حال پیشرفت و ترقی هستند. این موقعیت در طول تاریخ بازیهای ویدیویی بیسابقه بوده است و هر سه پلتفرم را میتوان تا بدین جای کار برنده اعلام کرد. طرفداران هر سه پلتفرم به سادگی میتوانند دلایل زیادی برای امیدوار بودن به آیندهی کنسول مورد علاقهشان بیابند و برای عرضهی بازیهای بزرگ آینده در پلتفرم محبوبشان لحظه شماری کنند.
طرفداران هر سه پلتفرم به سادگی میتوانند دلایل زیادی برای امیدوار بودن به آیندهی کنسول مورد علاقهشان بیابند.
در پایان:
با اینکه هر سه کنسول در مقطع فعلی در زمینههای مختلف عملکرد خوبی داشتهاند، اما طبعاً هر بازیباز عاقلی در این زمان آیندهی کنسول محبوبش را پیشبینی نمیکند. بنابراین، برای یک بار هم که شده نمودارها و آمارها را دور بریزید و منتظر نسل آتی باشید. نسلی که در سال ۲۰۲۲ میزبان بازیهایی نظیر God of War ،Starfield و The Legend of Zelda: Breath of the Wild 2 خواهد بود و صرف نظر از اینکه طرفدار چه برندی هستید، شما به عنوان بازیباز برنده هستید و قطعاً از تجربهی عناوین مختلف لذت خواهید برد.
